addThis Sharing ButtonsShare στο FacebookFacebookFacebookShare στο TwittertwitterTwitterShare στο PinterestPinterestPinterestShare στο MoreAddThismore6

Μια κοινή ερώτηση κατά την αξιολόγηση των αλλεργικών οικογενειακών κατοικίδιων ζώων είναι αν ένα κατοικίδιο ζώο έχει τροφική αλλεργία ή δυσανεξία στα τρόφιμα. Μια δυσανεξία σε τρόφιμα μπορεί να οριστεί ως όταν ένα κατοικίδιο ζώο δεν μπορεί να διαχειριστεί ακόμη και μια μικρή ποσότητα συγκεκριμένων τροφίμων, κρέατος, πρωτεΐνης ή πηγής κόκκων. Συνήθως η κατάποση μικρών ποσοτήτων θα προκαλέσει σοβαρές οξείες αντιδράσεις, όπως έμετο, διάρροια, λήθαργο, ενισχυμένο αέριο, καθώς και ακόμη και δερματικές εκρήξεις/κνησμό και κνησμό σε σοβαρές καταστάσεις. Πολλές από τις φορές τα συμπτώματα θα επιλυθούν μόνοι τους, μόλις το παραβατικό φαγητό έχει εκκαθαριστεί από το σύστημα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η νοσηλεία, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας με υγρό IV, μπορεί να χρειαστεί εάν οι αντιδράσεις είναι υπερβολικές. Μετά από επαναλαμβανόμενη έκθεση, μπορεί να εμφανιστούν παρόμοια ή πολύ πιο σοβαρές έντονες αντιδράσεις.

Οι τροφικές αλλεργίες αναπτύσσονται συνήθως σε πολύ πιο χρόνια χρονική περίοδο και συνήθως περιλαμβάνουν την ανάπτυξη αντιδράσεων με τη μεσολάβηση του ανοσο-μεσολαβού στην πεπτική οδό που μπορεί να παρουσιάσει είτε ως οξεία ανάπτυξη των πεπτικών είτε των συμπτωμάτων του δέρματος ή πολύ πιο χρόνιες ανοσολογικές αντιδράσεις με την πάροδο του χρόνου. Το βόειο κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το σιτάρι και το καλαμπόκι είναι κοινά αλλεργιογόνα που προσβάλλουν. Η διάγνωση των τροφικών αλλεργιών γίνεται συνήθως με τη διατροφή μιας περιορισμένης νέας δίαιτας πρωτεΐνης για αρκετές εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων τα συμπτώματα θα ελαχιστοποιούνται συνήθως ή θα επιλυθούν. Αφού τελειώσει η διατροφική δοκιμή, στη συνέχεια επανεισαχθεί η αρχική διατροφή ή πρωτεΐνες και, στη συνέχεια, εάν εμφανιστούν συμπτώματα, επιβεβαιώνεται η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας.